Nie wstydź się prosić i udzielać pomocy.

„Wstydzę się poprosić o pomoc”
„Wstydziłam się zaproponować pomoc, by nie być źle odebrana”
Znasz to?
Może dziś czujesz się samotna/-y, odrzucona/-y czy niezrozumiana/-y?
Bardzo często te słowa padają podczas rozmów z psychoterapeutą.
Wielokrotnie na fotelu gościmy osoby, które zmagają się z depresją, wiele razy siedziały na nim też te, które nie poradziły sobie z tym, że ich bliska osoba wpadła w depresję a oni tego nie widzieli.
Dlatego właśnie dziś chcemy powiedzieć do tych wszystkich osób – nie wstydźcie się prosić o pomoc, nie wstydźcie się pomocy oferować.
Czasami może nam się wydawać, że osoba nam bliska wyszła z depresji, bo „przecież chodzi do pracy, rozmawia z ludźmi, uśmiecha się”.
To, co osoba z depresją skrywa pod uśmiechem, to często lęk przed odrzuceniem, przed niezrozumieniem. Może funkcjonować z pozoru całkiem normalnie, robić całkiem przyjemne rzeczy, jednocześnie przeżywając kryzys, może potrzebować pomocy i wsparcia, choć „nic na to nie wskazuje”.